Inleiding tot het testen van domeinen
Domain Testing is een softwaretesttechniek waarbij een toepassing wordt getest door invoergegevens en verificatie van relevante uitvoer. Domein testen ook wel equivalentie testen of grensanalyse genoemd. Bij het testen van domeinen vindt het testen plaats met het minimum aantal invoergegevens zodat de toepassing geen ongeldige gegevens en gegevens buiten het bereik toestaat en het verwachte uitvoerbereik evalueert. Domein testen zorgt ervoor dat een applicatie geen invoergegevens heeft buiten het genoemde geldige bereik.
Top 4 strategieën voor domeintesten
Laten we nu de strategie voor domeintesten bespreken:
Domein testen is verdeeld in subdomeinen. Na die applicatie overwogen voor het testen van domeinen samen met subdomein, in die zin, enkele of combinatie van invoergegevens getest via subdomeinen. Het biedt vereenvoudiging van complexe scenario's als domein gepartitioneerd in subdomein. De test die wordt uitgevoerd op de grenzen van het subdomein, wordt Boundary Value Analysis (BVA) genoemd. Wanneer de testcondities zijn verdeeld in sets of groepen tests, dan heet dit Equivalentieklasse testen. Domain tester moet het domein tot in detail begrijpen.
1. Domeinselectie
Het domein met minder complexe functionaliteit kan worden beschouwd als domeintest. In de toepassing moeten er invoervariabelen zijn die moeten worden toegewezen en het juiste resultaat moet worden geverifieerd.
2. Groepeer de invoergegevens in klassen
Een vergelijkbaar type invoergegevens is verdeeld in subsets. Er zijn twee soorten partitionering, Equivalentieklasse partitionering & Boundary value analysis (BVA). Partitiviteitsklassepartitie splitst de invoer in equivalente gegevenspartities om testgevallen te bepalen. Hier zijn de testgevallen zo ontworpen dat elke partitie een keer wordt afgedekt. Bij het testen van de grenswaarde-analyse (BVA) worden testgevallen ontworpen rekening houdend met grenswaarden ongeldig bereik.
3. Voer gegevens in van de te testen klassen
De grenswaarden moeten worden beschouwd als de te testen gegevens. Grenzen vertegenwoordigen de gelijkwaardigheidsklassen die eerder een fout zullen vinden dan de andere klassenleden. Gegevens tussen het bereik zijn de beste vertegenwoordiger van een equivalentieklasse.
4. Verificatie van uitvoergegevens
Wanneer invoergegevens worden toegewezen aan de applicatie betreffende die uitvoergegevens geverifieerd. Uitvoergegevens moeten ongeldig en gespecificeerd bereik zijn.
Voorbeelden van domeintesten
Laten we twee scenario's als voorbeeld beschouwen:
1. A Testgegevens met een enkele invoer
Overweeg x & y zijn de invoervariabele voor elke expressie en variabele z is de uitvoer. Hier is een uitdrukking een enkel invoerscenario dat variabele x & y bevat, daarom is er geen gecombineerde invoervariabele.
Uitdrukkingsvoorbeelden: (z = x + y) of (z = xy) of (z = x * y) of (z = x / y) enz.
2. Een test met meervoudige invoervariabele
In dit voorbeeld worden meerdere of combinaties van invoervariabelen getest met betrekking tot de juiste uitvoer. Laten we eens kijken naar een School Management-toepassing voor het beoordelingssysteem voor kinderen, waarin hun classificatiesysteem aan hen is toegewezen.
Volgens de bovenstaande testomstandigheden kunnen onderstaande scenario's worden bepaald:
- Scenario1: studentenscores> 80 & <= 100, met een wetenschapsonderwerp van klasse A.
- Scenario2: studentenscores> 80 & <= 100, waarbij het onderwerp Accounts in klasse B moet zijn.
- Scenario3: studentenscore 65, vak wetenschap moet in klasse C zijn
- Scenario4: Student scoort 65, onderwerp Accounts moet in klasse D zijn
- Scenario5: student scoort 50, vak wetenschap moet in klasse E zijn
- Scenario 6: student scoort 50, onderwerp Accounts moet in klasse F zijn
- Scenario7: studentenscores <= 50, vak Wetenschap moet in klasse G zijn
- Scenario8: studentenscores <= 50, het onderwerp Accounts moet in klasse H zijn
Hier, in het bovenstaande voorbeeld, is de invoer Marks & Subject, met betrekking tot de klassen die worden toegewezen. Dit geval betreft de verdeling van ingangen of groepering van ingevoerde waarden. Het bereik van de scores is onderverdeeld in de volgende klassen:
- Klasse 1: Studenten die scoorden> 80 & <100.
- Klasse 2: Studenten die 65 scoorden.
- Klasse 3: Studenten die 50 scoorden.
- Klasse 4: Studenten die scoorden <= 50.
De grenswaarden moeten worden beschouwd als de gegevens voor het testen, grenzen vertegenwoordigen de gelijkwaardigheidsklassen die als doel hebben een fout of bug te vinden dan andere klassenleden. Gegevens tussen het bereik zijn de beste vertegenwoordiger van een equivalentieklasse. Voor elke hierboven genoemde klasse is de test vereist.
Voor klasse 1, studenten die boven de 80 scoorden (punten> 80 & punten <= 100).
Grenswaarden:
- Markeringen 80 moeten niet in deze klasse worden beschouwd, omdat waarden groter dan 80 moeten zijn.
- Markeringen 81 moeten in deze klasse worden overwogen, omdat waarden groter dan 80 moeten zijn.
- Markeringen 100 moeten in deze klasse worden overwogen, omdat waarden kleiner dan 100 of gelijk aan 100 moeten zijn.
- Markeringen 101 moeten niet in deze klasse worden beschouwd, omdat waarden kleiner dan 100 of gelijk aan 100 moeten zijn.
Gelijkwaardigheidspartitiewaarden: de invoerwaarden van 81 tot 100 zijn geldig, daarom moet een van de waarden tussen 81, 82, 83 tot 100 worden opgenomen. Daarom zijn de geselecteerde tekens "90" geldige tekens voor deze klasse.
Verificatie van uitvoergegevens
Hier wordt van elke partitie slechts één testvoorwaarde uitgevoerd. Als een testvoorwaarde correct werkt in een partitie, zouden alle resterende testvoorwaarden correct moeten werken. En als een testvoorwaarde in de partitie niet correct wordt uitgevoerd, wordt aangenomen dat geen andere voorwaarden correct zullen werken.
Structuur van domein testen
De structuur voor het testen van domeinen wordt hieronder uitgelegd:
- Analyseer de applicatie met betrekking tot het domein.
- Ontdek geldige invoervariabelen.
- Betreffende outputzoeking, analyseer inputvariabelen en sorteer ze.
- Betreffende BVA & gelijkwaardigheid partitie-analyse maken / vinden invoervariabelen.
- Vind en analyseer uitvoervariabelen betreffende invoervariabelen.
- Zoek niet-geanalyseerde invoervariabelen. Verzamel informatie voor verdere evaluatie.
- Vat de volledige testanalyse met betrekking tot risicotabellen samen.
Conclusie
Domein testen is een software testtechniek, die basiskennis in het domein vereist om te testen met de juiste input om de nodige output te effectueren. Domein moet worden verdeeld in subdomeinen om effectief te kunnen presteren. Domein testen ook wel aangeduid als equivalentie testen of grensanalyse testen, waar inputvariabelen geanalyseerd en geïdentificeerd als grenswaarden en equivalentie klasse waarden om het verwachte resultaat te bereiken.
Aanbevolen artikel
Dit is een handleiding voor het testen van domeinen. Hier bespreken we Inleiding tot domein testen en de teststrategie, evenals de structuur met voorbeeld. U kunt ook onze andere voorgestelde artikelen doornemen voor meer informatie -
- Niveaus van softwaretesten | Top 4
- Top 6 soorten handmatige tests
- Top 10 Open Source beveiligingstesttools
- Inleiding tot de levenscyclus van softwaretests
- Hoe testgegevens te genereren met hun voordelen?
- Wat is een testcase? Hoe te schrijven?